Op deze plek staan de verzamelde blogartikelen over de spelende of filosoferende mens.
De inhoud kan een anekdote zijn, een verhaal, een gekke waarneming, een overweging, een inzicht, een boek of wat mij op enig moment ook maar inspireerde.
Elegantie en stijlvolle eenvoud zijn de woorden die vaak voorkomen in deze blogs omdat ze mij na aan het hart liggen.
“Perfect your beingness by going slowly through the routine of your life until you have it mastered. Do the ordinary things that make up your life.
Learn to do those things to the point of mastery. You’ll find great satisfaction in them. Conduct your life from a place of quiet, calm loving.
Get it perfected so that the routine of your life does not distract you or disturb you and so you can maintain a state of loving in everything you do.
Then you can expand the scope of your activity, moving your loving heart out to others in a natural, ordinary way.
Then you are just present with people, loving them. Living your life in an ordinary way can be the most tremendous service to your fellow man.”
Citaat van John-Roger en niets meer aan toe te voegen.
Vrij vertaald:
“Perfectioneer je bestaan door stap voor stap zelf de baas te worden van de alledaagse dingen.
Leer die dingen te doen tot op het punt van volledig meesterschap. Je zult er veel voldoening in vinden. Organiseer je leven vanuit een plaats van stille, kalme liefde. Perfectioneer het zodat de routine van je leven je niet afleidt of stoort en je een staat van aandacht en liefde kunt behouden in alles wat je doet.
Daarna kun je de reikwijdte van je leven uitbreiden naar je omgeving, je liefhebbende hart op een natuurlijke, gewone manier uiten naar anderen.
Dan ben je in het moment echt aanwezig bij mensen en kunt van ze houden.
Je leven op deze ‘gewone’ manier leven kan de meest geweldige dienst aan je medemens zijn.’
Als een klant naar je toe komt met de vraag hoe je een omelet moet maken en je vertelt dat hij/zij eerst een kip moet zien te vinden, dan geef je een advies dat niet gaat helpen, dus: waar maar nutteloos.
Het principe van ’true but useless’ is dat vragen of problemen worden veralgemeniseerd en vergroot.
Voorbeeld Team
Je hebt een vraag over het versterken van samenwerken in een team en je adviseur legt je uit dat er een oplossing bestaat maar dat zij dan wel eerst een ronde gesprekken nodig heeft (je begrijpt dat).
Vervolgens legt zij uit dat zij graag wil onderzoeken in hoeverre uw strategie leeft in de organisatie (je fronst).
Vervolgens wil zij graag een sterke-zwakte analyse doen om het beste advies te kunnen geven (je bent nu helemaal niet meer blij).
Al deze dingen zijn vast zinnig en nodig maar gaan te ver van de vraag weg en worden daarvoor zonder waarde voor jou als opdrachtgever. De analyses die je krijgt zijn ongetwijfeld waar maar sluiten helemaal niet aan bij je scope en dus doet je er niets mee.
Voorbeeld duikboot
Er is een anekdote dat de Engelsen in de tweede wereldoorlog slimme koppen aan het werk hebben gezet om een manier te vinden de Duitse U-boten naar de bodem te helpen. Uiteindelijk kwam er een strategie namelijk: warm het water van de Noordzee een paar graden op. De constructie van de U-boot kan daar niet tegen en boot en bemanning vergaat. Het zal ongetwijfeld waar zijn maar je hebt helemaal niets aan zo’n idee.
Uitvergroten en veralgemeniseren is soms een zinnige en noodzakelijk omweg. Veel te vaak is het zonder waarde en daarmee verspilling van intelligentie, tijd, energie en budget. Een wijs mens weet het verschil.
Een kort maar waargebeurd verhaal over de schade veroorzaakt door een in de inbox-prut verdwenen email.
We schrijven 1999. De Mars-Climate-Orbiter (Mars-robot) ging ten gronde wegens oververhitting. Het bijzonder ingenieuze apparaat dat na een lange reis langdurig en veel gegevens had kunnen leveren was opeens uit de lucht. Uit het eerste onderzoek bleek dat er een fout was gemaakt door twee meetsystemen tegelijk te gebruiken (Engels en USA-maateenheden). Iemand heeft vergeten de (simpele) conversie te maken tussen de beide meeteenheden. Door deze fout kwam het apparaat te dicht bij Mars en verbrandde.
Een tweede onderzoek (en nu nog veel grondiger) wees uit dat een simpel onbeantwoord en niet verwerkt e-mailtje de feitelijke oorzaak was van het niet correct zijn van de meetgegevens waarbij de crash werd veroorzaakt.
De kosten van het vergaan van de Mars-robot zijn becijferd op $ 327.000.000.
Moraal van dit verhaal: werk met Inbox Zero: proces je e-mails dagelijks!
En natuurlijk verhuizen we nu en straks allemaal naar Teams. Maar dat lost dit probleem helaas niet vanzelf op.
Franklin is een van de Amerikaanse superhelden. Beroemd van het opstellen van de onafhankelijkheidsverklaring, mede ontwerper van de Amerikaanse grondwet en daarnaast wetenschapper, onderzoeker, schrijver, boekdrukker, ‘moralist’ (propageerde zijn dertien deugden: matigheid, zwijgzaamheid, orde, besluitvaardigheid, soberheid, vlijt, oprechtheid, rechtvaardigheid, ingetogenheid, reinheid, evenwichtigheid, kuisheid en nederigheid) enz.
Kortom een hele drukke man met heel veel plannen en ambities. Van deze veeldoener is het dagritme bekend dat hij stug hanteerde als basis voor al zijn werk en het is wel echt interessant om eens te bekijken. Kijk en huiver!
Een steady zelfgestuurd basisritme waarop alles drijft. Dit is wel dé manier om veel voor elkaar te krijgen.
Een bij je energie passend dagritme maakt het verschil tussen ‘fluffy’-rommelweken en creatieve-veel-voor-elkaar-krijg-weken.
Iets half doen is dodelijk voor de productiviteit:
alvast kort even iets zeggen;
een mailtje bekijken en weer markeren als ‘ongelezen’;
een gestart agendapunt doorschuiven naar de volgende keer enz.;
alvast iets doen aan de enquête.
Al dit soort dingen leiden tot twee keer starten. Daarnaast is er de kans dat het item helemaal naar de achtergrond verdwijnt en op vervolgens uiteraard op een onmogelijk moment van rechts aan komt zetten met een sirene erop (zeer dringend en zeer belangrijk ‘geworden‘).
Kortom de Gouden Tip voor vandaag:
Beginnen = Afmaken (en … wees geen perfectionist)
“A task left undone remains undone in two places – at the actual location of the task, and inside your head. Incomplete tasks in your head consume the energy of your attention as they gnaw at your conscience. They siphon off a little more of your personal power every time you delay. No need to be a perfectionist, that’s debilitating in an imperfect world, but it’s good to be a ‘completionist’. If you start it, finish it – or forget it.”
‘Op één been huppelen is niet handig.’ Dit is typisch zo’n zin die bij mij lang blijft hangen.
Ik hoorde de zin als flard van een gesprek zonder het verhaal er omheen te kennen. De zin bleef aan mij plakken. Huppelen op één been ís helemaal niet handig. Het is namelijk gewoon hinkelen.
Huppelen op twee benen is licht en snel en in de meeste gevallen vrolijk. Hinkelen is dodelijk vermoeiend en heel hard werken.
Toch wordt er in organisaties te vaak op één been gehuppeld, om dingen (of mensen) heen gewerkt, en met de handrem erop gas gegeven.
En de ellende is dat je het met elkaar vaak niet eens meer ziet. Je hebt nieuwe medewerkers, stagiaires, een goede audit, een wakkere klant of misschien zelf een pandemie nodig om in te zien dat er zaken nodig in beweging en verbeterd moeten worden.
Dus mijn tip: Kijk eens goed rond in je team of organisatie, luister goed naar nieuwe medewerkers en stagiaires. Zie je plotseling medewerkers op één been hinkelen in plaats van op twee benen huppelen? Zie je ze om zaken of baasjes heen werken, werken met de handrem erop? Doe er iets aan!
Vandaag even geen productiviteit maar een onwaarschijnlijk mooi loflied op het leven.
Tekst is van Jerry Reed (een van de pioniers van de fingerpicking free style gitaarspelerij).
Onder de tekst een link naar de a-capella versie van een van mijn andere helden.
Today Is Mine
When the sun came up this morning I took the time to watch it rise As its beauty struck the darkness from the skies I thought how small and unimportant all my troubles seem to be And how lucky another day belongs to me
And as the sleepy world around me woke up to greet the day And all its silent beauty seemed to say: So what, my friend, if all your dreams you haven’t realized Look around, you got a whole new day to try
Today is mine, today is mine, to do with what I will Today is mine. My own special cup to fill To die a little that I might learn to live And take from life that I might learn to give Today is mine
With all men I curse the present that seems void of peace of mind And race my thoughts beyond tomorrow and vision there more peace of mind But when I view the day around me I can see the fool I’ve been For today is the only garden we can tend
Today is mine, today is mine, to do with what I will Today is mine. My own special cup to fill To die a little that I might learn to live And take from life that I might learn to give Today is mine
De 100 flauwste redenen/excuses om niet te innoveren en verbeteren.
Herken je misschien een paar van deze redenen? Zo ja, zoek een manier om verder dan deze 100 te komen. Kost maar 5 minuten (of misschien wel je hele leven).
1. Ik heb geen tijd.
2. Ik krijg het geld niet rond.
3. Mijn baas geeft daar nooit toestemming voor..
4. Wij werken in een sector die niets heeft aan verbetering.
5. De afdeling juridisch zal nooit akkoord gaan.
6. Ik heb al veel te veel op mijn bordje.
7. Ik krijg op mijn donder als het mislukt.
8. Ik ben nu eenmaal niet zo creatief.
9. Ik heb al veel te veel ballen in de lucht..
10. Ik ben hier pas net.
11. Ik ben niet goed in het presenteren van mijn idee.
12. Afgezien van mezelf is er niemand die iets wil met verbetering.
13. Er is veel te veel bureaucratie om iets te kunnen doen.
14. Onze klanten vragen er helemaal niet om.
15. We hebben een risicomijdende cultuur. En dat zal altijd zo blijven.
16. We hebben geen verbeterprotocol.
17. We hebben geen cultuur van innovatie en verbetering.
18. Voor dat beetje wat ik verdien ga ik niet zoiets doen.
19. Mijn baas gaat er weer vandoor met het succes.
20. Als het niet lukt zal het mijn carrière schaden.
21. Ik heb al genoeg ellende aan mijn fiets hangen.
22. Ik ben niet goed in politieke spelletjes.
23. Mijn privé zal er onder lijden.
24. Ik ben niet gestructureerd genoeg.
25. Het is te vroeg voor zo’n plan.
26. Het zal me niet lukken om genoeg middelen te vinden.
27. Ik heb niet genoeg informatie.
28. Iemand zal er met het idee vandoor gaan.
29. Het neemt te veel tijd voor dat er resultaat is.
30. We zitten midden in een crisis.
31. Komt nooit voorbij het MT.
32. Ze lachen me uit.
33. Ik krijg niet eens een afspraak bij mijn manager.
34. Als iets het doet moet je er niet aankomen.
35. Dit idee gaat de hele boel verstoren.
36. Ik krijg nooit genoeg mensen mee.
37. Ik kan niet goed omgaan met onzekerheid.
38. Ik ben niet aangenomen om creatief te zijn.
39. Dit is geen goed moment om zo iets te starten.
40. Ik ben niet de juiste persoon om een verbeterteam op te bouwen.
41. Er is bij ons al zo veel aan de hand op dit moment.
42. Ik krijg er geen uren bij als ik dit project ga doen.
43. Als dit een succes wordt, gaan de verwachtingen nog meer omhoog.
44. Er verandert toch niets hier.
45. Alles verandert als zo snel dat ik het niet bij kan houden.
46. Alles wat ik bereik wordt vast weer te niet gedaan door een ander.
47. Ik heb niet genoeg slagkracht om dit voor elkaar te krijgen.
48. Het is gewoon de inspanningen niet waard.
49. Ik hoef nog maar even en dan kan ik met pensioen.
50. Mijn andere projecten zullen er onder lijden.
51. Heb ik allemaal al eens geprobeerd.
52. Ik wil er niet nog iets bij om over na te denken.
53. Zo blijft er helemaal geen tijd meer over voor thuis.
54. Een slimme concurrent haalt ons vast in vlak voor de eindstreep.
55. Samenwerking is een lachertje hier.
56. Ik heb zoiets nog nooit eerder gedaan.
57. Ik zie er niets van terug als dit een succes wordt.
58. Wij worden niet afgerekend op verbetering.
59. Ik heb niet genoeg krediet bij de mensen die nodig zijn.
60. We hebben meer gegevens nodig.
61. Staat niet in mijn functieomschrijving.
62. Het zal me niet lukken gemotiveerd te blijven.
63. Ik heb het al eens een keer geprobeerd en toen is het mislukt.
64. Ik ben niet slim genoeg om dit voor elkaar te krijgen.
65. Ik wil er geen vergaderingen bij.
66. Het zal veel te lang duren voordat er een beetje vaart in zit.
67. Ons kwaliteitssysteem zal alles verpesten.
68. Ik ben niet handig met het opstellen van businessplannen.
69. De zomer komt eraan.
70. Er is teveel beweging op de markt op dit moment.
71. Dat is een luxe die we ons nu even niet kunnen veroorloven.
72. Volgens mij worden we bijna overgenomen.
73. Ik was net bezig om mijn leven simpeler te krijgen, niet ingewikkelder.
74. Mijn hond heeft mijn plan opgegeten.
75. Alles hier hangt van geluk af en niet van een plan.
76. Mijn bedrijf is alleen bezig met iedereen uit te persen.
77. Mijn organisatie heeft niets met verbeteren.
78. Ik heb het geduld niet.
79. Ik heb geen idee hoe ik zou moeten beginnen.
80. Ik ben veel te rationeel voor dit soort zaken.
81. Het lukt me nooit om genoeg budget bij elkaar te grutten.
82. Ik ben hier te oud voor.
83. Alles hier is gericht op competitie. Samenwerking is echt een uitzondering.
84. De lente komt eraan.
85. Ik heb suikerziekte.
86. Dat hoort bij de verantwoordelijkheid van het senior management.
87. Ik denk erover een andere baan te zoeken.
88. De marktomstandigheden zijn nu even niet gunstig.
89. We kunnen beter even op de korte termijn denken.
90. Verbeteren is de nieuwe modegril.
91. Wat we echt nodig hebben zijn kostenbesparende maatregelen.
92. Six Sigma zal alles oplossen.
93. Mercurius staat in de foute stand.
94. De automatiseringsafdeling gaat er echt niets mee doen.
95. Misschien volgend jaar.
96. Dat hoort bij mijn baas.
97. Dat is de taak van R&D.
98. Ik zou het doen als ik het kon. Ik kan het niet dus ga ik het ook niet doen.
99. We moeten eerst onderzoeken hoe de concurrentie het doet.
100. Het mag niet van mijn geloof.
Hoe komen toch een beetje verder?
Maak een lijst van de drie excuses die je meest opvallen.
Verander het excuus in een vraag. Begin met “Hoe kan ik?” or “Hoe kunnen wij?” (Bij voorbeeld, als je gekozen excuus is “Ik heb geen idee hoe ik moet beginnen,” zou je kunnen vragen “Hoe kan ik beginnen?” of “Welke eerste stap kan ik met mijn team zetten om te beginnen?”
Doe een brainstorm rondom iedere vraag. In je eentje of met je team.
En…. DOE IN IEDER GEVAL EEN EERSTE ACTIE binnen 48 uur.
In het boekje Lean denken en doen in de zorg staat deze uitspraak (blz 118) van Teun Hardjono die hoogleraar Kwalititeitsmanagement en Certificatie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam is:
” De ervaring leert dat aandacht voor effectiviteit (waarmaken van beloftes) en efficiency (kostenbesparing) gelijktijdig moeizaam en maar gedeeltelijk lukt. In feite is het beter eerst het accent op effectiviteit te leggen – met groei als uitkomst – en daarna op efficiency.”
Dat vind ik een interessante uitspraak. Ten eerste vanwege de transparante, duidelijke koppeling van effectiviteit met waarmaken wat je beloofd hebt en de onbedekte koppeling van efficiëntie met kostenbesparing. Lang leve de duidelijkheid!
Daarnaast staat er de stelling dat deze twee:
beloftes waarmaken en
kosten besparen
samen op willen laten lopen een moeizame route geeft. Dat is opmerkelijk omdat de beleidskaders in jeugdzorg, zorg en onderwijs juist altijd gaan voor de koppeling van deze twee. Uit het verdere betoog van Hardjono begrijp ik dat er een groot risico is dat patienten zich moeten gaan gedragen naar de logica van het systeem als efficiency de lead heeft.
Als het om leerlingen, patiënten, bewoners gaat is de serie grootte 1! Het vergt dus lenigheid om met generieke protocollen en richtlijnen om te gaan. Met ‘anarchie’ als risico.
De ideale marsroute volgens Hardjono is vervolgens zo samen te vatten:
1. aandacht voor innovatie;
2. aandacht voor effectiviteit (beloftes nakomen);
3. aandacht voor efficiency;
4. aandacht voor dienstverlening (weer terug naar effectiviteit);
5. aandacht voor innovatie (starten bij 1 op een nieuw niveau).
Dat voor een elegante marsroute lean denken een voorwaarde is, is voor mij al jaren een rotsvast gegeven.
Het boekje geeft 8 praktijkvoorbeelden van toepassing van de essentie van lean (niet het kunstje maar de cultuurverandering) in zorgorganisaties en geeft hoop voor iedereen die de eerste stap nog wil gaan zetten. Warm aanbevolen.
Vandaag kwam ik de beroemde anekdote tegen van de familie die allemaal niet in de bloedhitte naar een stad in de buurt willen maar het toch doen.
Abeline
‘Op een hete namiddag terwijl ze op bezoek zijn in Coleman in Texas, zit een familie gemoedelijk een potje domino te spelen op de veranda. Totdat de schoonvader suggereert om een tripje te maken naar Abilene (85 km verderop) om te dineren. Zijn dochter zegt, ‘Dat klinkt als een goed idee’.
De schoonzoon, haar man, heeft bedenkingen omdat de rit lang en heet is. Desondanks wil hij geen spelbreker zijn. Hij antwoordt: ‘Dat vind ik ook een goed idee, ik hoop alleen wel dat je moeder ook mee wil’. De schoonmoeder zegt dan: ‘Natuurlijk wil ik daar heen, ik ben al lang niet meer in Abilene geweest!’
De rit is heet, stoffig en lang. Als ze aankomen bij het restaurant is het voedsel ook al belabberd. Vier uur later komen ze weer thuis, afgepeigerd. Een van hen zegt nogal schijnheilig: ‘Het was een leuk uitstapje he?’ Waarop de schoonmoeder zegt dat ze eigenlijk liever thuis was gebleven, maar instemde omdat de andere drie zo enthousiast waren.. De schoonzoon zegt vervolgens ‘Ik was niet erg happig om te gaan, ik deed het alleen om jullie te plezieren’. Zijn vrouw zegt daarop: ‘Ik ging alleen me om jou een plezier te doen, je moet gek zijn om er met deze hitte op uit te trekken’. Waarna de schoonvader vertelt dat hij het voorstel alleen maar had gedaan omdat hij dacht dat iedereen zich verveelde..
De groep leunt achterover, perplex dat ze met zijn allen besloten om een trip te maken die ze geen van allen wilden. Iedereen had er de voorkeur aan gegeven om lekker comfortabel te blijven zitten, maar uitte dat niet openlijk toen er nog een kans was om te besluiten om lekker van de namiddag te blijven genieten.’
Deze paradox is voor mij heel herkenbaar. Het verhaal is een letterlijk citaat uit een boek (1988) over dit onderwerp van JB Harvey: The Abilene Paradox and other Meditations on management. Er zijn zelfs diverse adviesbureau’s die zichzelf hebben vernoemd hebben naar deze paradox (.nl en .com).
In onderstaande video, over het lanceren van een space shuttle met slechte afloop, is nog een ander voorbeeld te zien van de paradox (hier Groupthinking genoemd). Door de video heen worden de sociale gebaren benoemd die maken dat het komt tot een slecht besluit.
Gewenste uitkomst
Een van de ijzersterke concepten van Personal Lean is het denken in gewenste uitkomsten op zo’n manier dat je de uitkomst in geluiden, geuren en kleuren voor je ziet. Het consequent vragen naar en praten in termen van concrete gewenste uitkomst naar zorgt ervoor dat je niet in de Abilene Paradox verzeild raakt. Ik wil er aan meewerken dat steeds meer mensen beter zullen leren concreet te worden in hun denken. Wat mij betreft zit déze paradox in het sterfhuis.
Guy Kawasaki was jarenlang ‘Chief Evangelist’ van Apple. Dat wil zeggen de hoogste marketing baas met de inzet en het geloof van een apostel.
Tegenwoordig doet hij dat niet meer maar besteedt hij zijn tijd en aandacht aan het begeleiden van beginnende ondernemingen die risico-dragend kapitaal nodig hebben.
Hij is beroemd om zijn manier van presenteren en heeft daarom recht van spreken. Van hem is dan ook de 10/20/30 regel die gaat over presenteren. Ik vond de regel briljant in zijn simpelheid en gemak van onthouden en hanteer de regels dan ook altijd als het niet gaat om overdracht van heel veel informatie. Dus voor de liefhebbers:
10: Gebruik niet meer dan 10 dia’s
20: Presenteer niet langer dan 20 minuten
30: Gebruik minimaal lettergrootte 30
Een iets uitgebreidere versie met 10 vuistregels vind je hier.
Nog een tip van Guy: Laat ieder bedrijfsplan eerst door een vrouw lezen voordat je ermee naar een bank of een investeerder gaat. Scheelt heel veel tijd!
Michael Bungay Stanier is een groot denker die met een klein boekje mij al jaren inspireert. Het boekje heet ‘Do More Great Work‘.
Het concept is simpel maar verstrekkend. Kijkend naar je werk zijn er drie soorten te onderscheiden:
Vervelend werk (bad work)
Vervelend werk is het corvee dat bij iedere functie hoort. Meestal is dat het bureaucratische deel in het werk: het registreren, de boekhouding, soms vervelende bijeenkomsten enz. enz. De strategie is uiteraard ervoor te zorgen dat dit deel zo klein als mogelijk is en blijft
Prettig werk (good work)
Prettig werk is het werk dat ik goed kan, waar ik waardering voor krijg. Het kost me niet te veel energie maar is ook niet echt inspirerend.
Fantastisch werk (great work)
Fantastisch werk is het werk dat opwindend spannend is. Ik rek mezelf op, kom uit mijn comfortzone. Dit soort werk is persoonlijk ‘ontwikkelingswerk’. Ik leer ervan en krijg er bergen energie van ook al ben ik uitgeput van het feitelijke werk.
Door het vervelende werk te automatiseren, delegeren of er mee op te houden ontstaat er ruimte. Vervolgens ontkom ik er niet aan prettig werk op te geven om daarbij ruimte te maken voor fantastisch werk. Daar over nadenken is spannend en bevrijdend en een mooie bezigheid nu de herfst de wereld weer wat zwaarder maakt.
Personal Lean is net als Lean Thinking een filosofie met een aantal basisprincipes.
Je kunt die basisprincipes ook los van alle handigheidjes voor e-mail, agenda, vergaderen, slim samenwerken en reflectieroutines gebruiken om op te reflecteren, of misschien zelfs wel op te nemen in je weekreview als toetssteen (ben ik op de goede weg?).
Ik noem hieronder de drie belangrijkste.
Doe wat je doet
Eet als je eet.
Lees als je leest.
Vergader als je vergadert.
Wees in het NU met tegenwoordigheid van geest.
Zorg minimaal 51 % voor jezelf en maximaal 49 % voor anderen
Als je dat niet doet val je om en moeten anderen voor jou zorgen
Vergelijk jezelf alleen met jezelf en niet met anderen
Jezelf vergelijken met wie jij gister was en streven naar beter is de enige serieuze weg. Jezelf vergelijken met een ander is altijd scheef en daardoor geen maatstaf voor een streven.
Met deze drie principes als begeleiders op de eindeloze reis tussen chaos en orde krijg je je leven in balans, heb je het goed in je werk, in je sociale omgeving en met jezelf.
We gebruiken cookies zodat deze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat ermee instemt.IK BEN AKKOORDNee, ik wil meer info
“Perfect your beingness by going slowly through the routine of your life until you have it mastered. Do the ordinary things that make up your life. 
Laden...
Een kort maar waargebeurd verhaal over de schade veroorzaakt door een in de inbox-prut verdwenen email.
Franklin is een van de Amerikaanse superhelden. Beroemd van het opstellen van de onafhankelijkheidsverklaring, mede ontwerper van de Amerikaanse grondwet en daarnaast wetenschapper, onderzoeker, schrijver, boekdrukker, ‘moralist’ (propageerde zijn dertien deugden: matigheid, zwijgzaamheid, orde, besluitvaardigheid, soberheid, vlijt, oprechtheid, rechtvaardigheid, ingetogenheid, reinheid, evenwichtigheid, kuisheid en nederigheid) enz.
Iets half doen is dodelijk voor de productiviteit:
In het boekje Lean denken en doen in de zorg staat deze uitspraak (blz 118) van Teun Hardjono die hoogleraar Kwalititeitsmanagement en Certificatie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam is:
