Roddelen (wat doe je ermee of tegen?)

18 september 2009 |

afbeelding-1-19-51-44In de afgelopen weken had ik twee keer met opdrachtgevers een gesprek over roddelen. Wanneer ik probeer weer te geven hoe die situaties eruit zien dan kan ik dat als volgt beschrijven. Een medewerker komt naar je toe en vertelt je iets over een derde dat over het algemeen niet gunstig is. Vervolgens kom je als leidinggevende in de beroerde positie dat je iets weet maar er niets mee kunt want:
1. Je hebt geen directe waarneming dus
2. Je weet niet of het waar is en;
3. Omdat het niet iets positiefs of leuks is kun je er niet naar vragen en
4. Daarmee wordt het juist een zeer onnuttige, belastende en ‘lelijke’ ervaring.

Wat kun je er wel mee:

Lees de volgende zinnen en handel als Socrates wanneer een medewerker je iets wil gaan vertellen van deze orde.

Op een dag liep Socrates een kennis tegen het lijf die zei: ‘Socrates, weet je wat ik zojuist hoorde over een van je studenten?’ ‘Wacht even,’ antwoordde Socrates, ‘voordat je verdergaat, wil ik dat je een kleine test doet die Drievoudige Filter heet. Laten we eerst eens filteren wat je te zeggen hebt, voordat je verder gaat om met mij over een van mijn studenten te praten.’

Het eerste filter is: Heb je je er zelf van vergewist dat hetgeen je me gaat vertellen echt waar is?’

‘Ehh … nee,’ zei de kennis, ‘eigenlijk hoorde ik het net en ik dacht … ‘ ‘Goed,’ zei Socrates, ‘dus je weet niet zeker of het waar is.

Laten we nu eens het tweede filter proberen, het zogenaamde goedheidsfilter. Is hetgeen je gaat vertellen over mijn student iets goeds?’

‘Nee, juist het tegendeel…,’ antwoordde de kennis.

‘Dus’, ging Socrates verder ‘wil je me iets slechts over iemand vertellen, terwijl je niet zeker weet of het waar is.’

Dit maakte dat zijn kennis een beetje beschaamd en ongelukkig om zich heen begon te kijken.

‘Maar het kan nog steeds nuttig zijn dat je me vertelt wat je wilt vertellen omdat er ook nog een derde filter is: het filter van nuttigheid,’ zei Socrates. ‘Is hetgeen je wilt vertellen op de een of andere wijze nuttig voor mij?”

‘Ehhh … nee niet echt,’ gaf de kennis aan.

‘Welnu,’ zei Socrates, ‘als wat je me wilt vertellen niet Waar is noch Goed of Nuttig, waarom zou je me dat dan moeten vertellen?’ Socrates vervolgde zijn weg, de kennis verslagen achterlatend.

Bron van deze vertelling: Geciteerd door Max Herold – Managementissues.com (oerbron niet meer bereikbaar).


Tip! Ben je een Apple/Mac gebruiker? Kijk dan eens op de website MacMonk


Beoordeel deze tip:

1 ster2 sterren3 sterren4 sterren5 sterren nog geen beoordelingen
Laden...

2 reacties

  • Het lijkt me een vorm van normale hygiëne in de omgang met elkaar, dit wat je beschrijft. Dat het wel eens mislukt is wat anders…
    Overigens ben ik het niet helemaal eens met jouw punt 2: Omdat het niet iets positiefs of leuks is kun je er bij de persoon zelf niet naar vragen. Waarom zou dat niet kunnen? In een open cultuur moet zo’n (echte open) vraag mogelijk zijn. Het punt is wel dat in een bedrijf waar je de betreffende persoon niet goed kent, het moeilijker wordt dit goed te doen. Dus dat zou dan eigenlijk het juiste criterium zijn: iemand die je onvoldoende kent, zodat de vraag een ongewenste lading krijgt. Die terugslaat op de ander én op jezelf.

  • Ad van der Hulst says:

    In de praktijk blijkt dat vragen heel lastig te zijn omdat er direct een wedervraag ontstaat ‘Wie heeft dat over mij gezegd?’ Vanaf dat moment zit je in het verhaal en ben je het niet aan het verder brengen of oplossen. En natuurlijk …. wanneer er een goede open verhouding is kun je alles vragen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *